Roadtrip en walvissen
Door: Erik
Blijf op de hoogte en volg erik en mies
16 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Road trip en walvissen
Met de zonsondergang nog in het hoofd werden we 's ochtends rustig wakker gemaakt door de beesten op de camping/boerderij. Heerlijke camping zo helemaal in het afgelegen noorden van het eiland! Maar we konden niet langer blijven, even ons ontbijt nog op de veranda op eten en dan de weg op. We hadden namelijk een route op de planning staan naar Kaikoura. 550 km ten zuid oosten van ons.
Het was een langere rit maar onderweg was genoeg te zien, veel look out points en wilde dieren, waaronder roofvogels en zeehonden. In blenheim hebben we nog even een tussenstop gemaakt bij het I centre om ze te beroven van hun oost kust folders. Verder konden we reserveringen maken voor de volgende dag om walvissen te kijken in Kaikoura. Beschikbare tijden 6:45 en 3:30. Natuurlijk 6:45! Wat achteraf gezien de weersomstandigheden een prima keuze was :)
De volgende dag ging om 5:15 de wekker want we gingen walvissen kijken! Ik was al ongeveer elk uur wakker geworden want ik bleef maar dromen dat we geen walvissen zouden zien. Het slagingspercentage was namelijk niet 100%. Aangekomen bij het whale watch centre gingen we al vlot met de bus naar de boot. Het water was spiegelglad geen zuchtje wind integenstelling tot de middag. Op de boot werden we geinstrueerd te blijven zitten tot de motor uit werd gezet. Toen we na 30 minuten varen stil kwamen te liggen omdat we boven het diepste punt waren aangekomen van de bay, stormden we naar buiten! We stonden op het bovendek klaar om iedere dikkie op de foto te zetten. Echter stopte de boot alleen om met een aquaphone (onder water microfoon) te luisteren of ze een walvis konden horen. En ja ze hoorde er 1 in de diepte.
De walvissen die we op het spoor waren, waren potvissen de grootste walvissen met tanden (potvissen kunnen wel 17 meter worden). Het nadeel en tegelijk het voordeel van de potvissen is dat ze diepzee jagers zijn. En met een zeebodem op 1300 m diepte konden deze beesten soms wel 45 minuten onder water blijven! Het voordeel is wel dat wanneer ze boven komen ze lang aan de oppervlakte moeten uitrusten en dat wanneer ze weer gaan duiken de staart mooi boven het water uitkomt. Maar ons geduld werd dus op de proef gesteld. We waren al anderhalf uur onderweg en het enigste wat we zagen, waren wat meeuwen.
Pfffffsss... Hoorden we ineens en we spotten al snel waar dit geluid vandaan kwam, een enorme potvis kwam aan de oppervlakte om uit te rusten van zijn duik. Geweldig! Voor ons de eerste walvis die we in het echt hebben gezien! De walvis was uitgeput en bleef daarom voor meerdere minuten aan de oppervlakte bijkomen en water spuiten. Na een heleboel foto's kwam het moment daar, de duik waarbij de staart geheel boven het water uitstak! Snel de camera op burstmode gezet en klik,klik,klik.. Een prachtig gezicht!
We waren dolgelukkig het dier van zo dichtbij te hebben gezien! Want later die ochtend hebben we nog 2 andere walvissen gespot maar deze waren vooral in de verte te zien. Wanneer wij in de buurt kwamen waren ze weer foetsie de diepte in. Maar het maakte niet uit we hadden ons tailshot (zie foto's) en van dichtbij de walvis kunnen bekijken.
Heel gaaf!
We keerde met een enthousiast en opgelaten gevoel terug naar de haven. Het was nog vroeg dus we hebben veel na kunnen genieten in het stadje kaikoura. Waar we nog wat medailles voorbij zagen komen voor ireen Wüst en boer op de 1000 m. We volgen het niet van dag tot dag maar als we de kans krijgen kijken we toch nog even naar de medaillespiegel!
Xxx
Van de walvis spotters
Met de zonsondergang nog in het hoofd werden we 's ochtends rustig wakker gemaakt door de beesten op de camping/boerderij. Heerlijke camping zo helemaal in het afgelegen noorden van het eiland! Maar we konden niet langer blijven, even ons ontbijt nog op de veranda op eten en dan de weg op. We hadden namelijk een route op de planning staan naar Kaikoura. 550 km ten zuid oosten van ons.
Het was een langere rit maar onderweg was genoeg te zien, veel look out points en wilde dieren, waaronder roofvogels en zeehonden. In blenheim hebben we nog even een tussenstop gemaakt bij het I centre om ze te beroven van hun oost kust folders. Verder konden we reserveringen maken voor de volgende dag om walvissen te kijken in Kaikoura. Beschikbare tijden 6:45 en 3:30. Natuurlijk 6:45! Wat achteraf gezien de weersomstandigheden een prima keuze was :)
De volgende dag ging om 5:15 de wekker want we gingen walvissen kijken! Ik was al ongeveer elk uur wakker geworden want ik bleef maar dromen dat we geen walvissen zouden zien. Het slagingspercentage was namelijk niet 100%. Aangekomen bij het whale watch centre gingen we al vlot met de bus naar de boot. Het water was spiegelglad geen zuchtje wind integenstelling tot de middag. Op de boot werden we geinstrueerd te blijven zitten tot de motor uit werd gezet. Toen we na 30 minuten varen stil kwamen te liggen omdat we boven het diepste punt waren aangekomen van de bay, stormden we naar buiten! We stonden op het bovendek klaar om iedere dikkie op de foto te zetten. Echter stopte de boot alleen om met een aquaphone (onder water microfoon) te luisteren of ze een walvis konden horen. En ja ze hoorde er 1 in de diepte.
De walvissen die we op het spoor waren, waren potvissen de grootste walvissen met tanden (potvissen kunnen wel 17 meter worden). Het nadeel en tegelijk het voordeel van de potvissen is dat ze diepzee jagers zijn. En met een zeebodem op 1300 m diepte konden deze beesten soms wel 45 minuten onder water blijven! Het voordeel is wel dat wanneer ze boven komen ze lang aan de oppervlakte moeten uitrusten en dat wanneer ze weer gaan duiken de staart mooi boven het water uitkomt. Maar ons geduld werd dus op de proef gesteld. We waren al anderhalf uur onderweg en het enigste wat we zagen, waren wat meeuwen.
Pfffffsss... Hoorden we ineens en we spotten al snel waar dit geluid vandaan kwam, een enorme potvis kwam aan de oppervlakte om uit te rusten van zijn duik. Geweldig! Voor ons de eerste walvis die we in het echt hebben gezien! De walvis was uitgeput en bleef daarom voor meerdere minuten aan de oppervlakte bijkomen en water spuiten. Na een heleboel foto's kwam het moment daar, de duik waarbij de staart geheel boven het water uitstak! Snel de camera op burstmode gezet en klik,klik,klik.. Een prachtig gezicht!
We waren dolgelukkig het dier van zo dichtbij te hebben gezien! Want later die ochtend hebben we nog 2 andere walvissen gespot maar deze waren vooral in de verte te zien. Wanneer wij in de buurt kwamen waren ze weer foetsie de diepte in. Maar het maakte niet uit we hadden ons tailshot (zie foto's) en van dichtbij de walvis kunnen bekijken.
Heel gaaf!
We keerde met een enthousiast en opgelaten gevoel terug naar de haven. Het was nog vroeg dus we hebben veel na kunnen genieten in het stadje kaikoura. Waar we nog wat medailles voorbij zagen komen voor ireen Wüst en boer op de 1000 m. We volgen het niet van dag tot dag maar als we de kans krijgen kijken we toch nog even naar de medaillespiegel!
Xxx
Van de walvis spotters
-
16 Februari 2014 - 23:30
Ppapa En Mama:
Bofkonten zijn jullie, altijd dat beetje geluk hebben. Prachtige foto's. xxx -
17 Februari 2014 - 14:12
Debbie:
Wow, geweldige plek, mooie foto's, genieten, TOP -
17 Februari 2014 - 16:18
Eugmo:
wat een een belevenis en mooie verhalen allemaal. Rijd het missibussie nog lekker maar kijk je wel uit voor overstekende Hobbits. Ik ben zelf nooit verder dan Spanje geweest , wat ik met jullie kan delen is alleen Pfffffsss... maar toen droomde ik niet over walvissen. good luck;
"everywhere you go always take the weather with you"(Crowded House) -
17 Februari 2014 - 21:11
Cocky:
Weer een mooie ervaring erbij!
Foto's van jullie met busje vind ik altijd nog het allermooist. hahaha Dan zak ik helemaal door mijn stoel van verlangen. :)
veel plezier verder
groetjessssssssss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
